ZEN en ZIJN
ZEN en ZIJN
een moment knielen
knielen voor het leven
een moment aandacht
met alle aandacht bewust zijn
nog zoveel te leren
te ontdekken
knielend als een monnik
knielend voor de Meester
wie of waar is onze meester
of zit de meester in onszelf en
wordt die weerspiegeld door de Meester
te ontmoeten in ons leven
in de hectiek van alle dag
mediteren we op de auto- of bureaustoel
wanneer nemen we nog een echt moment voor bezinning
luisterend naar de stem die uit de stilte omhoog kruipt
knielend, sereen en ingetogen
vlei ik mij neer op moeder aarde
ik kniel onder een boom
ik ben uit hetzelfde hout gesneden
ik kniel voor mijn aardse bestaan
ik voel in deze nederige houding
de verbinding tussen hemel en aarde
mijn denken lost op in de ruimte
even bestaat er geen tijd
ik voel dat ik besta
ik ben
ik kniel
ik ben stil
vanzelfsprekend
ingetogen
sereen
tijd en ruimte vallen samen
ik ben
ik ben
monnik in mijn leven
Astrid Meijering 21102011
Geplaatst op 21 oktober 2011, in eigen gedichten. Markeer de permalink als favoriet. Een reactie plaatsen.
Een reactie plaatsen
Comments 0