Kerst recept…

heerlijk dineren met kerst

samen met je dierbare mensen.

Het gaat niet zozeer om WAT er op tafel komt,

maar wie er om tafel zitten.

Vooral HOE we samen kwamen.

De voorbereidingsfase…

Als je daarin je hart laat spreken, met liefde en aandacht ruimte maakt om elkaar te ontmoeten dan wordt het een feest. Samen aan tafel komen betekent samen plannen, ook rekening houden met de ander. Flexibel zijn en begrip hebben voor elkaars situatie…Dan is een kerstdiner niet een samen moeten zijn maar een samen willen zijn.

Wat gebeurde er in mijn huis de afgelopen dagen.

Onze ouders staan op het punt om allen 80 jaar te worden. Gelukkig hebben we ze nog, hoewel mijn schoonmoeder nog bestaat, leeft ze niet meer in deze tijd. Dementie heeft haar naar een andere werkelijkheid gebracht. Dus besloten mijn man en ik dit jaar mijn vader en moeder en mijn schoonvader eens lekker te verwennen met een geweldig kerstdiner in een super restaurant. Iets dat voor deze generatie niet een gewoonte is. Toch mooi om ze dat nog te kunnen geven. Het restaurant werkte ook mee om voor mijn moeder een aangepast diner klaar te zullen maken.

Helaas wierp een herseninfarct van mijn schoonvader roet in het eten. Halfzijdig verlamd en moeizaam spreken is wat hem nu nog rest. En dan na wat ziekenhuisdagen gaat hij vanaf volgende week naar een verpleegtehuis voor revalidatie.

Ineens moeten kerstplannen omgegooid worden.

Dan komt de ware liefde voor elkaar boven drijven. Mijn ouders begrijpen volkomen deze chaotische tijd, staan niet op hun strepen en geven ons in alles de ruimte. Wat heerlijk om zulke flexibele ouders te hebben. Met ons op het hart drukken dat we goed aan onszelf moeten denken, verspreiden ze een brok begrip en warmte.

Terwijl eerste kerstdag in eerste instantie gepland was schuiven ze mee naar tweede kerstdag. Terwijl ik met mijn zus al weer afspraken kon maken om ervoor te zorgen dat mijn ouders dan eventueel weer bij hun aan zouden kunnen schuiven. Dat is dan ook weer zo fijn een zus die daar weer in meedenkt.

Tegelijkertijd moesten we met mijn schoonfamilie tot een dag komen om elkaar te kunnen zien en ook in de beurt te kunnen zijn van mijn schoonvader (en schoonmoeder) die nu ineens de kerst moet vieren in een verpleegtehuis in plaats van achter een tafel in een mooi restaurant. Zeker door de flexibiliteit en ruimte die van alle kanten geboden wordt, kunnen we een dag en plek vinden. Het wordt eerste kerstdag bij mijn schoonzus. Terwijl de gourmetstellen uit de kast gaan komen zal het een ander diner zijn dan in eerste instantie in onze gedachte. Maar het zal er zeker niet minder om smaken.

Tweede kerstdag komen mijn ouders dan naar ons gereden. We spreken af dat wij eerst bellen zodat ze niet aan de gesloten deur komen. Dan zegt mijn moeder weer: en als het nu slecht weer is dan zien we elkaar gewoon later een keer. Dan zorgen we wel voor onszelf, er is altijd wel iets in huis. Als dat zo zal zijn…dan rijden wij wel naar mijn ouders toe…want zulke harten wil je toch zeker met Kerst ontmoeten.

Zalig…zulke ouders…wat een rijkdom. En weet je als het andersom was geweest weet ik zeker dat er precies hetzelfde gereageerd zou zijn. Ook mijn schoonouders en familie is tot grote flexibiliteit in staat!

Altijd ruimte en begrip overhouden voor wat er komt, kortom flexibiliteit in denken en voelen… dat is het beste recept om van je kerst een zalig en stralend feest te kunnen maken. Dan kunnen harten elkaar ontmoeten.

Het beste ingrediënt voor een zalig en stralend Kerstrecept is flexibiliteit.

Ik wens iedereen flexibiliteit in hun denken en hun hart!

Prettige kerstdagen! Heerlijke feestdagen… En veel flexibiliteit!