Eigenwijze wijsheid!
Waarom weten we het altijd zo goed voor een ander. Ik zie zoveel sites en Facebook plaatjes die aangeven hoe we om zouden kunnen gaan met situaties of wat we beter zouden kunnen denken. Coaches rijzen de pan uit. Via Webinars of gratis e-books krijgen we enorm veel kennis, tools en handvaten aangereikt zodat we succes kunnen boeken. Een succesvol leven kunnen gaan leiden.
Wat maakt dan dat we het elkaar nog steeds uit moeten leggen? Intussen heb ik geleerd dat ieder mens de wijsheid in pacht heeft. Dat we allen beschikken over een ongekend potentieel. Waarom kunnen we het dan niet domweg gewoon uit onszelf toveren?
Dan kom ik op het volgende. Het is zo vaak dat wanneer ik met vriendinnen of vrienden in gesprek raak dat ik besef dat ik een soort spiegel voor me heb. Laatst tijdens een crisis in mijn relatie beschuldigde ik mijn man er nog van dat hij beter moest communiceren. Intussen ben ik er zo van overtuigd dat wanneer ik dingen tegen een ander zeg dat ik eerst ook eens naar mezelf moet kijken. Je kent dat wel dat gezegde: als je wijst naar iemand wijzen er zeker drie vingers terug naar jou. En ja ik moest ook toegeven dat ook ik voor een groot stuk uitgedaagd werd om beter te communiceren.
Daarom zou ik stellen: Ook jij weet het zelf al verdomde goed! Durf naar jezelf te kijken en durf op jouw wijsheid te vertrouwen.
Waar is het vertrouwen in onszelf? Waarom zo gericht op de buitenwereld. Komt het doordat je als kind van je ouders, je opvoeders en de buitenwereld leerde hoe je moeste leven?
Wanneer mag of kun je dan zelf gaan bepalen wat goed voor je is? Tijdens de pubertijd beginnen we met met stappen zetten tegen het beter weten van de buitenwereld. Zijn we dat intussen weer verleerd en laten we het nog steeds afhangen van de buitenwereld?
Volg je gevoel, volg je hart wordt er zo zaak gezegd. Maar door tijdens onze jonge jaren zoveel met ons hoofd te moeten doen, ons IQ moet immers groeien, zijn we het spoor naar ons gevoel misschien wel bijster geraakt. Of hebben vervelende of traumatische ervaringen ons de weg naar het gevoel geblokkeerd? En toch zit daar de sleutel naar mijn idee. Jouw gevoel als kompas naar jouw wijsheid. 
Jouw levenswijsheid… Is het de levenservaring die ons wijzer maakt? Wijsheid komt met de jaren. Hoe ouder we worden des te minder we ons aantrekken van de buitenwereld. Dan weten we wel beter! Meer en meer komt ons hoofd in balans met ons gevoel.
Maar waarom niet eerder beginnen met je eigenwijsheid!
Yes you can, Yes you know!